Адвокатот и екссудија, Владимир Туфегџиќ, смета дека состојбата во правосудството е кулминација на отсуство на реакција, која трае со години. Според него, вистинските проблеми се под тепих и прашање на ден било кога сето ова што се случува ќе исплива на површина.
Неговиот став во целсот:
„Сето она што во последно време се случува во обвинителството, јавен конфликт на високопозиционирани јавни обвинители и постапката за начинот на напредување на јавните обвинители пред Уставниот суд е аларм дека вака не можеме да продолжиме понатаму бидејќи уриваме еден од основите и темелите на државата. Се започнува од едукативниот процес, тоа е основа за се, квалитетот на едукацијата и образованието создаваат или судски авторитети или потпросечни судски чиновници, овие вториве имаат изграден систем да ги блокираат и потиснат оние што се врвни професионалци кои постојано се едуцираат и имаат што да кажат.
Моите професори Марјановиќ, Арнаудовски, Камбовски ме учеа дека во казненото право, особено во истрагата мора да се употреби закон, знаење и логика, мораш брзо да мислиш, да имаш капацитет да создадеш имагинарна слика за нештата и настаните за да ги наредиш коцките, да бидеш со мислите на местото на настанот бидејќи само така можеш да сознаеш и провериш дали тоа што некој го кажува е возможно или невозможно, точно или неточно, стварно или нестварно, битно или небитно, кратко речено мораш да имаш сенс да ги разбереш работите. Професорот Марјановиќ умееше да каже, колега више среќе други пут, се убаво си набубал на памет ама ништо од тоа не си разбрал, кога ќе ги разбереш нештата тогаш дојди.
Има голем број млади обвинители и судии произведени во академијата за кои можам да кажам дека се исклучително елоквентни, посветени, надежни и перспективни, но факт е дека има природно неталентирани кои залутале во професијата и за кои за жал нема надеж дека ќе се корегираат, едноставно не само што немаат доволно знаење туку и не се трудат да научат, не прифаќаат поинакво мислење и немат такт да го сослушаат соговорникот, до ден денеска не ми е јасно со каква магија ги поминале филтрите во академијата. Паметниот прашува, се консултира и не се срами да побара совет, умислениот кој по правило е потпросечен и тенок со знаење и логика, никого не прашува.
Академијата за судии и јавни обвинители во времето на Анета Арнаудовска беше место за едукација каде што се бараше столче повеќе за предавања и обуки. Со години бев предавач во академијата за четирите апелациони подрачја со класа од судии и професори, Лиле Шопова, Зуица Наумова, Мира Дуковска, Кате Оровчанец, Јани Нича, Лидија Неделкова, Драган Тумановски, Агим Мифтари, Владо Камбовски, Гордан Калајџиев, Гордана Лажетиќ и ред други.
За сите нив приватно може да мисли кој што сака но како предавачи беа класа и на нивните обуки и предавања се бараше столче повеќе.
Откако на чело на академијата дојде лице без правосуден испит кој во живот не влегол во судница и во јавно обвинителство со подршка на тогашниот естаблишмент, можам одговорно да кажам дека работите тргнаа драматично надолу со низа скандали во изборниот процес на новите генерации академци кои до денес немаат епилог. Како и да е, време е за темелен ресет но за жал во овој момент во правосудството не можам да препознаам реализиран авторитет што би сакал во ваквата состојба на работите да стави трн во здрава нога и да ја превземе одговорноста за да се стават работите под контрола
