Во Македонија има помалку од 400 активни пожарникари, иако според потребите треба да бидат над 800. Нема центар за нивна обука, а возилата се стари со децении и се заменуваат само доколку стигне донација од странство.
Возилата што пристигнуваат како донации често се со несоодветни системи – со различни мерни единици, англиски навои, и волан на десна страна – што бара дополнителни адаптации за да се користат во македонски услови, посочи извршната директорка на ЗЕЛС, Душица Перишиќ.
Опремувањето на пожарникарите е оставено на општините, кои сами се снаоѓаат за чизми, одела и друга заштитна опрема. Перишиќ нагласи дека е срамно што странски амбасади и донатори организираат средби за помош, кога државата има капацитет сама да го обезбеди тоа.
На последната таква средба, на 18 јуни, ЗЕЛС испратил прашалници до сите 34 општини со противпожарни единици за да се направи листа на потреби пред нова координација со донаторите во септември.
„За мене тоа е срамно – државата мора самата да се организира“, рече Перишиќ.
Проблемите не се ограничени само на општинско ниво. Недостасува и координација помеѓу Центарот за управување со кризи и Дирекцијата за заштита и спасување. Перишиќ посочи и дека Агенцијата за шумарство нема сопствени пожарникари, и покрај тоа што шумските пожари се најчести во лето.
„Овие луѓе го ризикуваат животот за сите нас. Време е системот сериозно да се организира“, заврши Перишиќ.
