Сето ова се случува пред наши очи. Сите сакаме функциониали институции, а имаме „ај не сега, ај ќе биде, ај дојди утре“ институции. Но некогаш - тоа утре може да не дојде. Затоа го направивме овој претрес и со Костовска, која е социјална работничка.
„Од насилникот им е веќе начин на живот кој веќе го имаат прифатено, но кога ќе се одлучат да потегнат нешто, а институциите нема да реагираат, тоа е моментот кога се случува фаталниот пресврт тие да се повлечат, па доаѓаме до ситуацијата како со Рамајана (убиената жена од Шутка)“, вели Ивана Костовска, социјална работничка.
Жена жртва на насилство, и по седум пати се враќа кај насилникот.
„Наше не е да ја осудиме оти ќе се врати, оти ова е круг на насилство од каде тешко се излегува. Може кога ќе и речам 'пак ќе се вратиш' ќе биде кобниот пат кога нејзиниот живот ќе заврши. Не смееме да ги осудуваме. Тоа е процес кој тие мора да го поминат, индивидуално е“, додаде таа.
Институциите не ги сфаќаат сериозно жените кога еднаш ќе ја повлечат пријавата.
„Им коментираат после тоа 'Еј пак ќе ја повлечеш пријавата', тие не се расположени пак да го заведуваат случајот, пак да земаат податоци. И така често во МВР ќе го заведат како поплака, ќе се одолговлечи и ќе дојдеме до фаталниот исход - фемицид“, посочи Костовска.
