Преокупираноста со постапките и однесувањата на другите е знак за празно и површно живеење. Некои лица како да се опседнати од потребата да нурнат во туѓите животи и да бараат слабости кај лицата кои ги опкружуваат, наместо да се соочат со сопствените погрешни убедувања и да го хармонизираат својот живот.
Отсекогаш постоеле поединци кои се преокупираат со другите, тие не ги практикуваат сопствените вредности, туку тежнеат да го анализираат и критикуваат туѓото однесување, обидувајќи се да проникнат во сè што прават другите.
Прашањето е зашто се тие завидливи и од каде потребата за критички пристап?
Преокупираноста со постапките и однесувањата на другите е знак за празно и површно живеење. Некои лица како да се опседнати од потребата да нурнат во туѓите животи и да бараат слабости кај лицата кои ги опкружуваат, наместо да се соочат со сопствените погрешни убедувања и да го хармонизираат својот живот.
Отсекогаш постоеле поединци кои се преокупираат со другите, тие не ги практикуваат сопствените вредности, туку тежнеат да го анализираат и критикуваат туѓото однесување, обидувајќи се да проникнат во сè што прават другите.
Прашањето е зашто се тие завидливи и од каде потребата за критички пристап?