Русија ги поместува границите на воздушното инженерство
Русија ги поместува границите на воздушното инженерство, наводно развивајќи револуционерен ловец од 6-та генерација.
Познат како МиГ-41, овој авион има за цел да ги помести границите не само во нашата атмосфера, туку и да лета во ниските вселенски орбити.
Овој најсовремен проект е инспириран од одамна почестениот MiG-31M и ветува дека ќе има карактеристики какви што светот на авијацијата досега не видел.
Дури и жестоките љубители на авијацијата можеби не се свесни за постоењето на модернизирана верзија на МиГ-31, МиГ-31М – за која се вели дека е развиен во 90-тите, а овој занемарен авион наскоро би можел да стане легендарен.
Неговиот недостаток на слава и причините за запреното масовно производство сè уште се предмет на шпекулации меѓу руските аналитичари.
И покрај ова, МиГ-31М заслужува признание. Тоа е затоа што се сомнева дека вложениот труд ја постави основата за желно очекуваниот суперсоничен пресретнувач од следната генерација, МиГ-41.
Излегувајќи од ригорозниот процес на модернизација, MiG-31M спортските подобрувања и надворешно и внатрешно. Значајните надградби, настрана од неговата визуелна привлечност, вклучуваат проширен резервоар за гориво од 300 литри, напреден радар Zaslon-M, како и капацитет за носење 6 проектили воздух-воздух.
Проценките на руските експерти, често цитирани во неодамнешните медиумски извештаи, сугерираат дека борбените авиони МиГ-41 од шестата генерација на ВКС (Руските воздушни сили) ќе излезат на небо до 2025 година.
Главниот предизвик за реализација на оваа визија се чини дека е тековниот развој на моторот со пулсна детонација што ќе го напојува авионот.
Рускиот технолошки магазин „Сфера“ забележува: „Додека се постигнува напредок, овде влегуваме во непозната територија. Може да се појават прашања за ресурсите потребни за решавање на проблемите со абењето на моторот, со оглед на екстремното динамично оптоварување што тие ќе го издржат“.
Според локалните шпекулации, леталото би можело да биде дизајнирано да работи со помош на алтернативен мотор. Потенцијалните опции вклучуваат мотор од втора фаза позајмен од Су-57 или мотор P-579-300 од Сојуз АМНТК.
Интересно е што P-579-300 веќе има развиен генератор на гас. P-79-300, претходно користен во Yak-141, служи како основен модел за овој развој.
