претседател

Менувањето на грбот може да донесе нови конфликти, а химната нема потреба да ја менуваме оти ја одразува историјата, вели претседателката Давкова

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова смета дека химната нема потреба да се менува, додека за грбот, смета дека сега не е време. Шефицата на државата се плаши да не се влезе во нови конфикти.„Точно е дека тој има симболи кои укажуваат повеќе на географијата отколку што на нешто што е белег на историјата. Имам само дилема околу отворањето на прашањето. Не негирам дека низ историјата најприсутен бил лавот на златна позадина. Но, мојата е дилема е следната – секогаш кога почнуваме да разговараме за вакви етнички прашања, симболи итн, со таква страст тоа го правиме, што не ни останува време за соочување со вистинските дилеми. Ако денеска зборуваме за драматични промени, треба да се адаптираме на драматичните промени. Се плашам да не влеземе во нови страсни конфликти“, рече Сиљановска.Според неа, химната ја одразува историјата на Македонија и нема што да се менува.„Ако ме прашувате за химната, апсолутно мислам дека нема потреба од промена на химната. Таа не одразува сегашност, секогаш изразува историска меморија, генеза и немаме ние право да менуваме. Не сум чула да менуваат луѓе, дури и во рамките на Европската Унија, во обидот да се донесе Уставот во 2005 година во ЕУ, беше предвидена химна, ама не дојде до тоа. Сите народи низ историјата креирале песни или химни кои се најважниот државен симбол и затоа не знам колку знаете – текстовите во химните, најголемиот број се во Уставот. Описот на знамето е во Уставот. Грбот е опишан во Уставот. Значи во законот врз законите“, рече Сиљановска-Давкова.

Македонија | пред 10 месеци

Сиљановска-Давкова по повод празникот Свети Сава: Првиот српски архиепископ остави дело кое ги надминува националните граници

„Упатувајќи ви срдечни честитки за празникот Свети Сава ‒ Националниот ден на Србите во Македонија, најискрено посакувам големиот празник да го поминете во хармонија и во радост, исполнети со љубов и среќа“, вели претседателката Гордана Сиљановска-Давкова и додава:Свети Сава несомнено е еднa од наjзначајните личности во српската национална, образовна, културна и духовна историја. Првиот српски архиепископ остави дело кое ги надминува националните граници и како такво е почитувано од сиот православен словенски свет.Празникот посветен на Свети Сава е убава можност да го афирмираме значењето на културата и просветителството, и повод да ја зајакнеме и продлабочиме соработката и комуникацијата како меѓу себе така и со нашите соседи. Токму српската заедница во Македонија, како и македонската во Србија, се дополнителен мотив за градење и за негување блиски и пријателски односи меѓу двете држави.Нека е честит 27 Јануари, Денот на Свети Сава.

Македонија | пред 10 месеци

Претседателката до дипломатите: ЕУ треба помалку да наредува, а повеќе да убедува

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова се обрати на традиционалниот годишен прием за претставниците на дипломатскиот кор, што го приреди вчеравечер во Скопје.Во своето обраќање на приемот, претседателката Сиљановска-Давкова им посака ним лично и на нивните сакани, на нивните држави и нации, на ЕУ и на европските граѓани, сè најдобро во 2025 година. Таа потенцираше дека токму тие – дипломатите ги персонифицираат значењето и моќта на традиционалната дипломатија како цивилизациски механизам што опстојува со векови, успевајќи да обединува, да гради сојузи и пријателства, да кова мир.„Лично, верувам не само во традиционалната дипломатија, туку и во културната, економската, спортската. Лично, не ја разбирам дипломатијата како „земи или остави“, туку како уметност на можното, па дури и неможното. Лично, преферирам зелени маси пред зелените војнички униформи. Лично, предност ѝ давам на битката со аргументи одошто со оружје. Лично, верувам во идејата на европското обединување како филозофија на мир“, нагласи Претсеателката.Доајенот на дипломатскиот кор, словачкиот амбасадор Хенрик Маркуш во своето обраќање на приемот им посака на присутните добро здравје, просперитет и успех во професионалниот и личен живот.Го стави доброто здравје на прво место како непроценливо и неопходно за исполнување на сите други желби.Амбасадорот Маркуш ѝ оддаде почит на претседателката Сиљановска Давкова за нејзините извонредни напори во поддршката на иницијативите за помош на онколошките пациенти и другите ранливи групи и замоли за аплауз во знак на признание.Тој истакна дека на нашата држава не ѝ е потребна инвестиција – брендирањето се наметнува само посебе бидејќи може гордо да биде позната како „најпријателската земја во светот“, која зрачи со нејзиното гостопримство, одлично вино и срдечни луѓе.Во таа насока, амбасадорот посака нашата држава ова да го пренесе во сите сфери на делување со своите меѓународни партнери, пријатели и сојузници, особено во развојот на економските врски и деловните односи со нив.Во продолжение е интегралниот текст од обраќањето на претседателката Сиљановска-Давкова.Почитуван Министер за надворешни работи и надворешна трговија, Тимчо Муцунски,Почитуван Aмбасадорe Хенрик Маркуш, доајен на дипломатскиот кор во Република Северна Македонија,Ваши екселенции,Дами и господа, наши пријатели,Денешниов собир е извонредна пригода да ви посакам сè најдобро во 2025 година, вам лично, на вашите сакани, на вашите држави и нации, на ЕУ, на европските граѓани. Вие ги персонифицирате значењето и моќта на дипломатијата, како неопходен цивилизациски механизам што ги преживеал вековите, успевајќи да обединува, да гради сојузи, па и пријателства, да кова мир. Лично, верувам не само во традиционалната дипломатија, туку и во културната, економската, спортската. Лично, не ја разбирам дипломатијата како „земи или остави“, туку како уметност на можното, па дури и неможното. Лично, преферирам зелени маси одошто зелени војнички униформи. Лично, предност ѝ давам на битката со аргументи одошто со оружје. Лично, верувам во идејата на европското обединување како филозофија на мир.Ние, како држава, рамноправна наследничка на Федеративна Југославија, веќе одбележавме 30 години од воспоставување дипломатски односи со вашите држави, но и со меѓународните организации. Тоа не е премногу долг период, но е доволен за да може да се извлечат релевантни заклучоци, но и значајни поуки, да се евалуираме, но и валоризираме самите себе, да научиме многу работи, односно лекции, но и да оценуваме односи и искуства, и да проектираме односи и активности.Благодарност до сите амбасадори со кои сум се сретнала за коректните односи, за дипломатското, но и човечко разбирање на проблемите со кои се соочуваме.Во вакви неформално-формални прилики имаме можност заедно, собрани тука, помалку дипломатски да зборуваме за дипломатијата, свесни за нејзиното значење и важност во ова време-невреме, на ум ми доаѓаат мисли од „Збогум оружје“ и „За кого бијат камбаните“ на Хемингвеј, гледајќи слики што ме потсетуваат на „Герника“ на Пикасо или на стиховите на Лорка: „Мојата поезија е игра, мојот живот е игра, ама јас не сум игра“. Годинава ќе славиме осумдесет години од формирањето на ООН, како гаранција за мир и за мирно решавање на споровите, а ни се случува војна. Значи, посакувам договорот за прекин на огнот меѓу Израел и Хамас да прерасне во договор за траен мир и војната да не се повтори. Посакувам Венера, наместо Марс, да го управува светот. Ова важи за целиот Близок и Среден Исток, но и за Русија и за Украина, како и за афричкиот континент!Во мислите ми навираа основните причини за формирањето на Европската заедница: мирот меѓу Франција и Германија, европската архитектура, како мировен проект. А, во моментов војуваат европски држави: Русија и Украина. И веднаш ми се наметнува дилемата: Дали изворот е бистар или нешто го поматило? Ќе цитирам еден од татковците на Европската заедница, Жак Делор којшто мудро и пророчки ги исцрта контурите на иднината на Европа. Да, почитувани, мудрите се и визионери, тие размислуваат за она подобро што треба да дојде, а ние сме дел од тоа. И имаме должност да се навраќаме на пораките од европските татковци. Тој вели: „Наше е да ставиме месо на коските на Заедницата и, се осмелувам да предложам, да ѝ дадеме уште малку душа“. „Разновидноста на Европа ја прави неверојатно богата. Оваа различност мора да се зачува за да може да вроди со плод за општо добро“. Душата за мене се принципите и вредностите на ЕУ, филозофијата на ЕУ, метафизиката на ЕУ, јасно изразена во Преамбулата на Договорот за ЕУ и во Преамбулата на Лисабонскиот договор, но и во Повелбата за фундаменталните права!Ако сака ЕУ да биде навистина инспиративен демократски политички систем, или како што вели Сајмон Хикс „неидентификуван политички субјект“, мора повеќе да убедува, а помалку да наредува на патот на политичкото обединување на државите кои се нејзин природен дел: географски, историски, културно.Во 21 век, во време на постоење на ООН, Меѓународниот суд на правдата, Меѓународниот кривичен суд, Советот на Европа, Судот во Стразбур, ЕУ, Судот во Луксембург... хипокризија е да се повторува и да се дејствува по формулата: силните го прават тоа што можат, а слабите, тоа што мораат.ЕУ немаше стратегија за Западниот Балкан, категорија што се појави на крајот на деведесеттите, како чудна, геостратешка кованица: земјите на бивша Југославија, минус Словенија, плус Албанија, па минус Хрватска, плус Косово... движечка географија за периферијата на Европа.Како да не е научена лекцијата од крвавиот распад на Југославија, кога ЕУ доцнеше, а САД стигнуваа први.Ние како држава, како македонска нација, се препознаваме во овие тешки како камен монументални зборови на Делор и без никаков нарцизам или претерување, се сметаме себеси за онаа душа што настојуваме да ја споиме со коските на Унијата. Тоа го сакаме, тоа е нашата стратегиска цел за која напорно се бориме повеќе од 30 години.И Европската конвенција за фундаментални права како еднаква по важност и по сила на Лисабонскиот договор, од уставен карактер документ, во Преамбулата вели дека ЕУ ќе ги почитува различните култури и традиции на европските народи и на националните идентитети.Токму ова се нашите темелни принципи и јас, како претседателка на Републиката, се залагам за нивно почитување. Или сме еднакви или не сме.Повеќепати сум цитирала изјави за Европа како недовршена симфонија и би сакала да кажам во духот на музиката, оти ова “Four Seasons” ме потсетува на Вивалди, а нам музиката особено ни лежи како нација, а дипломатијата може да има и Орфеизам во себе. Македонската музика, мелосот ја обележува седумосминскиот такт, но таа е и ГАЈДАТА, сега заштитена и од УНЕСКО како светско културно наследство. А тој инструмент не е изработен од вчера, има длабоки корени во историското наследство. Тоа можеме да го дадеме и го даваме. Тоа е нашата духовна вертикала во европската и во светската дипломатија. Иако сме мала држава, сакаме да бидеме препознаени по нашите специфичности. И тоа е, сепак, нешто ново, ние ви го даваме како можност за дипломатски преговори, наоѓање компромиси, почитување на дипломатскиот такт, кој не е базиран на диктати и преседани, туку на рамноправност, принципи и фундаменти. Нашите песни, не случајно се често тажни, а ората тешки, па едно од најпознатите се вика „Тешкото“.Посакувам во 2025 да ни биде овозможено да тргнеме кон европскиот политички дом каде што географски, историски и културно сме биле и сме. Ако Западниот Балкан е „Ахилова пета“ за поетски настроените западни политичари, тогаш треба да се грижат да не биде погоден од некое оружје. Посакувам, во името на сите граѓани на крилјата на Реформската агенда да се европеизираме по мерка на Копенхашкиот модел! Балканот е природен дел на Европа, членството ќе биде моќен мотив за демократски промени во регионот, што трајно ќе овозможи крај на опасноста од дестабилизација и балканизација! Дипломатијата има особено важна улога да ги препознае негативните трендови кои се сериозен предизвик за Европа како зона на траен мир, во Кантова смисла на зборот.Значи, членството во ЕУ беше и останува врвен македонски државен интерес и приоритет. Брисел е македонската стратешка дестинација.Ама, ако правото на живот е основното човеково право, да не заборавиме. На нашиот континент уште беснее руско-украинската војна во која има многу човечки жртви, разурнувања, употреба на суперсонични оружја, дронови, користење на вештачката интелигенција во воени цели. На Блискиот Исток, исто, на прагот е примирје меѓу Израел и Хамас. Неизвесна е состојбата во Сирија. Ние од почетокот на руската воена операција застанавме на страната на Украина, мислиме дека е тоа не само заради единствената европска политика, туку принципиелно. И прашувам – што стана со меѓународното право, меѓународните организации, меѓународните судови? До кога ќе се повикуваме на Тукидит, наместо на Кант, често прашувам? Зарем не сте вие дипломатите кантовци, а не макијавелисти? Зарем не сте вие врвни промотори и бранители на мирот?Секако дека мораме да размислуваме и на нашата одбрана. Ќе потсетам на еден голем германски политичар, Хелмут Кол, којшто изјави: „Русија е најважниот сосед на Германија на Исток и тоа и ќе остане“. Мисли ли вака и Путин, се прашувам?Да ја вратиме улогата на Обединетите нации, како гарант на светскиот мир и поредок. Глобални предизвици се и климатските промени, миграциите, ревизијата на историјата, антисемитизмот... да не го повторувам она што го кажав во Њујорк: неопходни се длабоки реформи на Светската организација, којашто не смее да ја доживее судбината на Лигата на народите. ООН доби Нобелова награда за мир, а ѝ се случуваат војни!Ви посакувам проактивен дипломатски престој, успешна дипломатска година, плодна работа, заснована врз заемна почит и соработка на сите полиња!Јас, пак, имам скромни желби за: пристојна, досадна европска, правна држава, со демократски политички систем заснован на поделба на власта и ефикасни спреги и кочници; со независно судство втемелено на владеењето на правото и посветено на заштитата на човековите права, што ужива доверба кај граѓаните; почитувани малцинства и заштитени ранливи групи, општество на рамноправни граѓани, здрава животна средина, компетитивна пазарна економија; развиен граѓански сектор; силни и стабилни институции; меритократска администрација од Веберов тип, лојална на Уставот и на законите, а не на партиските патрони, одговорна власт, Уставен суд којшто ќе ги штити уставноста и законитоста и основните човекови права; објективни и одговорни медиуми, квалитетно образование во сите степени, стимулирана наука, респектирана култура, поддржуван спорт, развиен здравствен систем, социјална држава. Со една реченица: Задоволни граѓани.Уште еднаш: 2025 нека биде Ваша Нова година, онаква каква сте посакувале, година што ќе ја помните по ДОБРО!

Македонија | пред 11 месец

Сиљановска-Давкова помилува седум осудени лица

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова, по повод новогодишните празници донесе одлука за помилување на 7 осудени лица, од кои 1 потполно, а 6 лица делумно се ослободуваат од понатамошно извршување на казната затвор.Шестемина осудени лица се помилувани во траење од 3 месеци, а едно лице 3 месеци и 4 дена, што кај него доведе до потполно ослободување од извршување на казната затвор.

Македонија | пред 11 месец

Ана Друловски, Весна Петрушевска дел од Комисијата за признанија и одликувања - објавен составот

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова донесе одлука за составот и за именување претседател и членови на Комисијата за одликувања и признанија.За претседател на Комисијата е именуван проф. д-р Валентин Мирчески, а за членови на комисијата се именувани проф. д-р Гзиме Старова, д-р Самуел Садикарио, д-р Андријана Јаневска, м-р Ана Дурловски, м-р Решат Амети, м-р Гена Теодосиевска, Дејан Георгиевски, Жарко Башески, Оливера Наковска Бикова и Весна Петрушевска.Комисијата за одликувања и признанија ја сочинуваат поединци кои во текот на својата професионална кариера имаат остварено значајни постигнувања и стекнато висока репутација во македонското општество. Тие се признати експерти, кои со своите трудови и постигнувања се истакнале во различни области на општествениот живот како што се науката, културата, уметноста, образованието, здравството, спортот.

Македонија | пред 11 месец

11 века подоцна, не можеме, а да не забележиме дека вредностите и навиките всадени од Св. Климент исчезнуваат пред нашите очи, вели Сиљановска

„Ако животот на човекот го вреднуваме по она што ќе остане по него и преку трајноста на неговото дело – тогаш, навистина, големо е делото на светиот Климент. Зашто, еве, и по 11 столетија сѐ уште трае... неговото дело кое е од сеопшт, универзален карактер – и од религиозен, христијански аспект, и од културен и научен поглед.“ Со овие зборови, неодамна упокоениот митрополит дебарско-кичевски, господин Тимотеј ни го приближи најголемиот ученик на Св. Кирил и Методиј“, вели претседателката Гордана Сиљановска-Давкова и додава:Знаеме дека по Моравската мисија, Св. Климент се вратил на Балканот, и бил испратен во нашите краишта, во областа Кутмичевица, најпрво како мисионер и учител, а потоа и како прв словенски епископ. Тука Св. Климент затекнал народ којшто тонел во незнаење и во сиромаштија, и којшто се раководел според законот на посилниот наместо според златното правило.Соочен со ваквата состојба, Св. Климент, не им дал сон на очите свои, ниту дремка на трепките свои, и грижата за народот ја сметал за своја храна и наслада. И секогаш поучувал, и секогаш поставувал ред, исправајќи го незнаењето и за сите станувал сѐ, според потребата на секого.За само три децении, Св. Климент, заедно со Св. Наум Охридски, успеал да ја трансформира заостанатата периферија во развиен центар на писменоста, духовноста, културата и уметноста. Од Охридската книжевна школа произлегле 3 500 ученици кои станале учители на словенството. Неговите манастири станале чувари на временскиот и просторниот континуитет на македонскиот јазик. Еден век подоцна, самиот Охрид бил издигнат на ранг на архиепископија што се грижела за духовните и за световните потреби на луѓето. Многу од нејзините архиепископи биле врвни мислители, градители, дипломати, миротворци, чијшто глас се слушал и почитувал низ целата православна екумена.Но, веројатно најголемото дело на Св. Климент е духовното и етичко воздигнување на народот. Со своите слова и поуки, тој настојувал да изгради нов човек, со нови, благородни навики. Речиси и да нема Светиклиментова проповед без повик за одговорно однесување кон ближните коишто страдаат. Неговата цел била да им помогне на луѓето да станат свесни не само за своите, туку и за потребите и страдањата на другите.Еве што вели Св. Климент во едно од неговите слова: „Престанете да правите зло и научете се да правите добро, барајте правда и спасувајте угнетени; право судете и заштитувајте ги сираците и вдовиците“. Оти тоа е вистинското покајание, кога ќе замразиме секаква неправда и ќе ја направиме одвратна за нас...“Ова е само еден од многуте библиски цитати што Св. Климент ги користи за да ги соочи слушателите со библиската осуда на социјалната неправда кон ранливите категории, нешто што им е заедничко на сите Абрахамски религии. И ние денес, независно дали сме христијани, муслимани, Евреи, атеисти, независно дали сме Македонци, Албанци, Турци, Срби, Власи, Роми, Бошњаци и други, треба да сме подеднакво сплотени околу овие Светиклиментови заложби и да им помогнеме на современите ранливи категории, на социјалните случаи, на бездомниците, на бегалците, на жртвите на семејно насилство, на непријавените работници.Св. Климент го практикувал она што го проповедал. Не случајно охридскиот архиепископ Теофилакт пишува дека Св. Климент бил „татко на сираците и помошник на вдовиците“, држејќи ги портите на неговиот дом „отворени за секој сиромав и ниеден туѓинец не ноќеваше надвор од нив“. Благодарение на неговите заложби се отворале народни кујни, сиропиталишта, старечки домови, болници за телото и за душата, односно, она што денес го нарекуваме социјална и здравствена заштита.Со своите слова, поуки, житија, но пред сѐ, со својот личен пример, Св. Климент кај народот го кастрел себичното ЈАС и МОЕ, и го калемел благонаклонетото НИЕ и НАШЕ. Кај луѓето ја развивал свеста дека се упатени едни на други да си помагаат, да бидат праведни и солидарни. Со тоа, Св. Климент на народот му дал духовен и етички компас за да може полесно да се ориентира низ столетијата во кои се менувале царства, власти и системи, и да опстане низ годините на пропаганди, конфликти и поделби.Со овие универзални, хумани вредности може да се поистоветат не само христијаните, туку и припадниците на другите религии.Не случајно, Св. Климент Охридски станал најголемиот духовен авторитет не само за нашата помесна православна црква, туку и за македонската секуларна држава и за македонското мултиетничко и мултирелигиско општество.Не случајно токму од Македонија потекнуваат најголем дел од старите фрески и икони со неговиот лик.Не случајно, Св. Климент бил инспирација за македонските преродбеници и учебникари и опсесија на генерации историчари, лингвисти, слависти и македонисти коишто му посветиле илјадници книжевни и научни дела.Не случајно, тој е патрон на повеќе основни и средни училишта, на факултети, библиотеки и на еден државен универзитет.Повеќе од други соседни народи, токму македонскиот народ му го должи своето постоење и опстојување на Св. Климент Охридски.Сепак, 11 века подоцна, не можеме, а да не забележиме дека вредностите и навиките всадени од Св. Климент исчезнуваат пред нашите очи. Живееме во време на нарушени меѓучовечки односи. Наместо хуманост и дарежливост, сè пораширена е опседнатоста со парите, статусот и себељубието како цели што ги оправдуваат сите средства. Ова е време во кое чесните се игнорирани додека аздисаните се имитирани. Во Европа сме меѓу последните според нивото на волонтерство и на граѓански активизам. Како што корупцијата го загрозува владеењето на правото, така експлоатацијата ги загадува почвите, водите и воздухот. Сведоци сме на повеќедецениска трка за узурпирање на јавниот простор и присвојување на општото добро. И сето тоа на штета на иднината на младите генерации. Доволно е да се сетиме на загрозеното природно и културно наследство на охридскиот регион на УНЕСКО, кој беше центар на Светиклиментовата духовна и просветителска дејност.Овие состојби не се сегашни, туку нѐ следат со години и со децении. Но, сега добиваат алармантни пропорции. Причините не треба да ги бараме само кај нас. Блокадите и билатерализацијата на европската интеграција нè заглави во оваа европска периферија наречена чудно Западен Балкан, од која масовно се иселуваат нашите млади.На некој начин, како да се враќаме во предклиментовото време и како забрзано да се претвораме во општество во кое хуманото НИЕ и НАШЕ е потиснато од себичното ЈАС и МОЕ.Ценети присутни, драги сограѓани,Пред нас е големата задача оваа наша периферија одново да ја претвориме во центар на образованието, економијата, културата и уметноста, на иновативноста и креативноста. Ние мора напорно и пожртвувано да работиме на секое поле, да ја развиваме економијата, да го обезбедиме владеењето на правото, да изградиме функционални системи и институции. Но, за сите овие напори да фатат корен и да дадат плод, треба одново да се навратиме на вонвременските Светиклиментови пораки.Иако се напишани со архаичен јазик, неговите слова зборуваат за актуелни теми. За правдата наспроти неправдата и за солидарноста наспроти себичноста.Првата вредност е правдата. Светиклиментовата правда не е ограничена само на дословно почитување на државните закони. Праведни не се оние што не прекршиле ниту еден државен закон, туку оние што, почитувајќи ги законите, истовремено со своите животи ја изградуваат и ја зацврстуваат заедницата. Светиклиментовата правда е и социјална правда бидејќи е насочена кон заштита на немоќните, помагање на сиромашните и возобновување на достоинството на секој човек. Праведно општество е она во кое поединецот активно придонесува за општото добро и за јавниот интерес, и е вмрежен во заедница на хармонични меѓусебни односи.Втората вредност е солидарноста, која не е минлива емоција, туку практична доблест и применлива политика. Да бидеме солидарни значи да бидеме човечни, односно, свесни за потребите и за страдањата на другите. Светиклиментовата солидарност не е сведена само на економска редистрибуција, туку вклучува и соодветно споделување на моќта и одговорноста во заедницата и општеството. Успехот на секој поединец е успех и на целата заедница, а неуспехот на макар и еден поединец, на еден ученик, на еден работник, на едно семејство, е неуспех на целото општество. Солидарноста е мултиетничка, мултијазична, мултирелигиска бидејќи го препознава човечкото во различниот од нас. Без меѓуетничка солидарност нема меѓуетнички соживот.Почитувани присутни,Драги сограѓани,Денешниов празник е повод да се сетиме дека не треба да чекаме да дојде некој нов Св. Климент бидејќи тој живее во нас. Но, треба да го разбудиме Светиклиментовото во секој од нас. Ние, учителите, лидерите, треба одново да станеме Светиклиментови ученици за да се потсетиме на неговата животна филозофија и да ја пренесеме на нашите ученици. Со тоа ќе им овозможиме и самите да станат учители и лидери на сегашните и на идните генерации. Да им помогнеме да напредуваат и да успеваат само со своите знаења, вештини и квалитети, а не со врски, книшки и протекции.Ако сакаме македонското општество да биде праведно и солидарно, а Македонија да ја направиме пристојно место за живеење, ние мора да се навратиме на вредностите на Св. Климент Охридски. Верувам дека само така ќе можеме да се наречеме вистински наследници на нашиот голем учител, светител и просветител, Св. Климент Охридски.

Македонија | пред 1 година

Трамп оди во Париз, а можно е и Сиљановска: ќе се отвора катедралата Нотр Дам

Новоизбраниот американски претседател Доналд Трамп најави дека во сабота ќе отпатува во Париз за да присуствува на повторното отворање на катедралата Нотр Дам, која беше тешко оштетена од пожар пред повеќе од пет години, што ќе биде негово прво патување во странство по победата на изборите. пренесува Јуронујз.Трамп ја пофали работата на францускиот претседател Емануел Макрон за реставрација на катедралата на социјалната мрежа „Truth Social“, објави Ројтерс.„Претседателот Емануел Макрон направи одлична работа за враќање на Нотр Дам во нејзиниот целосен сјај, па дури и пошироко. Тоа ќе биде многу посебен ден за сите“, напиша Трамп.Нотр Дам повторно ќе биде отворен за туристите и верниците на крајот на оваа недела.Покана за отворањето на катедралата има и македонската претседателка, Гордана Сиљановска-Давкова. На брифинг со новинарите рече дека се уште размислува дали да присуствува. Но и покрај ова, се очекува таа да отпатува за Париз.

Свет | пред 1 година

„Не можам да гарантирам дека ќе има уставни измени, да не правиме преседани бидејќи билатеризација ќе одложи преговори со ЕУ“, им порача Сиљановска

Претседателката Гордана Сиљановска Давкова денеска во Цетиње со највисоки државни и воени почести беше пречекана од претседателот на Црна Гора, Јаков Милатовиќ, по што се одржа тет-а-тет средба меѓу двајцата претседатели, пленарен состанок на делегациите на двете држави и заедничка прес-конференција на претседателите.„Прво, на претседателот, господинот Милатовиќ, на неговиот тим, на новинарите, на сите присутни им благодарам за исклучително топлото добредојде. Убаво е да се гледаат двете знамиња по патот, убаво е да се гледа прекрасното Цетиње, симбол на државната црногорска традиција, накитено со овие знамиња оти понекогаш знамињата повеќе кажуваат од зборовите.Зошто прва посета во Црна Гора? Логично беше да се дојде прво овде, бидејќи Црна Гора во моментов е предводникот на реунификацијата, како велам јас или реинтеграцијата на регионот таму каде што и е вистинското место - во Европската Унија. Зошто? - Затоа што географски, историски и културно секогаш била дел од ЕУ.Затоа, следниот логичен чекор по мене треба да биде средбата на двете влади. Двете се силно економски ориентирани и логично е да ги разменат искуствата.Трето, следниот чекор, бидејќи приказната има логика, веќе е сторен - нашиот претседател на Собранието господинот Гаши веќе упати покана за заедничка средба, се надевам дека таа брзо ќе се оствари. И овде има логика, каде ја гледам логиката, во учењето. Јас ја знам улогата на црногорскиот парламент во процесот на евроинтеграција и мислам дека научените лекции е добро да се повторат.Околу уставните измени за кои многу се зборува веднаш ќе кажам никаков проблем нема во преамбулата да се внесат и Црногорците. Никој не негираа и сите ние помниме дека сме биле повеќе од 50 години заедно во добро и во зло. Но, она што важи за уставните измени уште еднаш ќе го реафирмирам. После многу lose-win состојби во кои дури и името го сменивме - непознат феномен, не само меѓу луѓето, туку и меѓу државите, ние повторно значи сме соочени сега на барање на Европската Унија да посегнеме по нови уставни измени.Соломонското решение што ќе доведе до win-win ситуација го гледаме во одложното дејство на уставните измени, или како ние професионално деформираните правници како мене велиме, vacatio legis со одложно дејство. Причина логична - секогаш кога ќе ги завршите преговорите за ЕУ и кога ќе започне и ќе заврши процесот на ратификација се посега или редовно по уставни измени, логично е тогаш и оваа уставна измена да стапи во сила тогаш, а не сега. Бидејќи ние сме рекордери во уставни измени, за триесетина години дури 36 уставни измени најчесто иницирани однадвор, а не одвнатре.Присутни, јас морам да кажам дека мојот легитимитет и легитимитетот на владата извира од граѓаните. Не извира однадвор па дури ни од Европската Унија. Јас морам да кажам дека не можам да гарантирам дека ќе има уставни измени бидејќи не сум апсолутен монарх и не можам да ја суспендирам парламентарната демократија. Според секој устав, па и според нашиот, пратениците во системот на поделбата на власта ги претставуваат граѓаните и гласаат по сопствено уверување. Во спротивно, фрустрацијата ќе биде многу голема и сакам да предупредам дека ова што се случува со нас нема да биде единствен преседан. Држете ме за збор, Балканот не е Скандинавија. Латвија, Литванија и Естонија станаа најбрзо членки, поддржувани од Финска, Норвешка и Данска. Кај нас не е така. Слично со Данска, можеби Хамлет шета по овие простори. Значи затоа јас велам дека, да не правиме преседани бидејќи билатерализацијата на преговорите ќе го одложи проширувањето на ЕУ.Ние не сме оптеретување за апсорпциониот капацитет на ЕУ, ама и самата ЕУ честопати вели дека е недовршена симфонија без нас, или дека Балканот, или Западниот Балкан, една измислена синтагма, дека е нејзината Ахилова петица. Тогаш треба, во светот на глобализацијата како плурализација, да водите сметка и за Западен Балкан, како што не нарекуваат. На факултет во предавањето ќе објаснам зошто не разбирам што значи синтагмата, но таа е реалност.Целосно се согласувам со претседателот дека извонредните политички односи засновани на почит и разбирање, треба да продолжат со економска соработка, бидејќи навистина таа во сегашните размери е симболична.Инфраструктурно треба да се поврземе, во сите области треба да соработуваме, бидејќи кога велам дека мене регионалниот интерес ми е најважен, идеалистички сметам дека е многу важно да се потенцира дека ако не се штитите меѓу себе, не може да очекувате заштита од надвор. Ако не се разбирате регионално меѓу себе не можете да очекувате разбирање од надвор. Крајно време е ако сакаме преку помирување да дојде до прогрес на овој дел од Балканот да ги развиваме регионалните интереси. Тогаш верувајте ми дека само почитувајќи се и меѓусебно почитувајќи се, ќе ја добиеме и заслужиме и почитта од Европската Унија. Се насмеа претседателот, јас честопати велам дека крајно време е homo balcanicus да стане homo politicus. Емоциите се многу важни во уметноста, во културата и затоа јас се восхитував и денеска на еден од моите омилени сликари, Петар Лубарда, ама емоциите не се добри во политиката. Политиката бара рацио, бара разбирање.Уште еднаш значи, од срце ви благодарам на прекрасното добредојде. Го потсетив претседателот дека и јас во црногорскиот мозаик едно камче внесов пред референдумот за самостојноста и независноста, бидејќи како професорка, како експертка, повикав овде дека правото на самоопределување е гарантирано со повелбата на Обединетите Нации и дека тоа што важело за сите држави и нации важи и за црногорската држава и за црногорската нација. Дека сум во право се покажува во вашето чекорење кон ЕУ. Се радувам на скорото отварање на четирите поглавја. Очекувам и посакувам 2028-та година да биде годината на влегувањето во Европската Унија, оти тоа е доказ дека е направен првиот голем исчекор, како доказ дека Европската Унија сега има стратегија за Западен Балкан, бидејќи тоа го немаше од 2003-та година односно од Солунскиот самит. Најважното, едно од поглавјата што ќе ги затворите се однесува на надворешната и безбедносната политика. Ние не сме членка на ЕУ меѓутоа имаме целосно хармонизирана надворешна и безбедносна политика. Тоа е многу важно за безбедноста на регионот, во ова време невреме, соочено со војни. Како жена морам нешто да кажам на крајот. И во Генералното Собрание реков дека е крајно време за длабоки реформи, па можеби и за жена генерален секретар на Обединетите Нации, зошто за жал војните најмногу ги погодуваат жените и децата. Мора да ставиме крај на сликите што потсетуваат на Герника од Пикасо. Обединетите Нации се доминантно мировен проект. Му реков на претседателот, добија Нобелова награда за мир, ама Њујорк е местото каде што треба да се решаваат проблемите. ЕУ исто така настана како мировен проект, генерално.Затоа, значи мора ние на мирен начин да ги решаваме проблемите. Во спротивно нема невин. Не се виновни само оние со чинење, виновни се и оние кои само набљудуваат, а не реагираат, рече Сиљановска-Давкова.

Македонија | пред 1 година

Сиљановска обвини за хајка по спорните помилувања, па го кажа новиот состав на Комисијата

Претседателката Гордана Сиљановска Давкова го избра и соопшти новиот состав на Комисијата за помилување. Пред тоа, таа посочи дека кај претходниот состав на Комисијата не гледа никаква грешка во постапувањето, кога беше помилуван и член на нарко-банда. Сиљановска-Давкова посочи и дека таа нема никаква грешка.„Хајката што се случи по медиумите е интересен феномен. Колегите не згрешија. Во ништо не згрешив ниту јас. Затворениците се луѓе, помилувањето е давање на милостина. Комитетот за превенција на тортура и нечовечко постапување ни упатува и критики дека кај нас има најниски помилувања“, рече претседателата.Таа кажа дека во нејзиниот тим за помилување немало и нема да има актуелни обвинители, судии, адвокати и беше децидна: „Јас сум против тоа“.Пензионираната врховна судијка Милка Ристова ќе биде претседателка на новата Комисија за помилување во кабинетот на претседателката.Членови се:-професорката по кривично право од Правниот факултет „Јустинијан Први“, Александра Груевска-Дракулевски,-професорот од Факултетот за безбедност Оливер Бачановиќ,-доктор по психолошки науки Драгана Батиќ,-професорката од Правен факултет, Александра Груевска Дракулевски,-професорот од тетовскиот правен факултет Афет Мамути,-професорката по казнено право од Универзитетот на Југоисточна Европа, Блерта Ахмеди Арифи,-магистер Доан Сулејманоски, кој доаѓа од невладиниот сектор.Првата седница, Комисијата за помилувања ќе ја одржи утре.Претходните членови на Комисијата поднесоа колективна оставка по само три месеци работа.Оставките беа по острите реакции во јавноста откако по повод Денот на Македонската револуционерна борба, 23 Октомври, претседателката Силјановска помилува десет осуденици, меѓу кои беше и Акиф Равмановски, припадник на нарко кланот „Барон“. Помилувани беа и поранешниот битолски градоначалник Владимир Талевски обвинет во случајот Транспортер и Маријан Ефремов првоосомничен во аферата „Шпион“.Претседателката е на став дека поради законските ограничувања за проверки и мешање во работата на судовите и на обвинителствата, неправедно настрада претходната Комисија.

Македонија | пред 1 година

Претседателката Сиљановска ја прифати оставката на Комисијата за помилување

„Членовите на Комисијата за помилување денеска ја информираа претседателката Гордана Сиљановска Давкова дека поднесуваат колективна оставка од позициите во комисијата“, вели претседателката Сиљановска-Давкова и додава:Одлуката за поднесување на колективна оставка од Комисијата за помилување членовите ја донеле во согласност со нивните лични и професионални принципи.Претседателката Сиљановска Давкова ја прифати оставката поднесена од проф. д-р Методија Каневчев, проф. д-р Гордан Калајџиев, проф. д-р Арлинда Кадри Шахиновиќ, д-р Зора Митиќ, м-р Ана Ѓорѓиева Ивановска и Ајтен Шаќири.Во следниот период претседателката Гордана Сиљановска Давкова ќе изврши консултации за новиот состав на комисијата, како и за институционалните и законски слабости кои постојат во системот за помилување на осудени лица.

Македонија | пред 1 година

Комисијата за помилување која предложи спас на член на нарко група си даде оставка

По само три месеци работа, Гордан Калајџиев на својот ФБ профил објави дека членови на комисијата за помилување, како советодавно тело на претседателката, поднеле колективна оставка.“Еве што стои во причините за овој чин кој доаѓа по огромните реакции за помилуваните по повод 23 Октомври, меѓу кои е член на наркокартелот „Барон“:“Со ова ја известуваме јавноста за нашата колективна оставка од позициите членови на комисијата за помилување.Оваа одлука ја донесовме во согласност со нашите лични и професионални принципи”, велатПроф.др Методија Каневчев, Проф.др. Гордан Калајџиев, Проф.др. Арлинда Кадри Шахиновиќ, Др. Зора Митиќ, М-р Ана Ѓорѓиева Ивановска, Ајтен Шаќири.

пред 1 година

Братот на Шенки „Версаче“ и Владимир Талески-Двојче меѓу помилуваните од Сиљановска - објавена листата!

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова денеска го помилуваше Шенол Маслани, брат на познатиот Шенки кој од глава до пети е облечен во „Версаче“. Освен него, помилуван е и ексградоначалникот на Битола Владимир Талески, дознава „Скопје1“.Полицијата го гонеше Шенол Маслани дека е дел од 12 члена група која се заканувала на полицаец, се занимавала со дрога, поседувала оружје. Шенол Маслани во 2019 година беше уапсен во голема полициска акција кога полицијата заплени пушки, пиштоли, луксузни автомобили, пари и дрога.Владимир Талевски-Двојче беше осуден за случајот „Транспортер“. Со одлуката на претседателката доби намалување за една година.Помилување од три месеци доби и Марјан Ефремов, но не е познато дали е ова осудениот во случајот „Шпион“, предмет кој се однесуваше за шпионирање во корист на разузнавачки структури.Ова се останатите:Во согласност со Законот за помилување, постапката за евентуално помилување на осудени лица од страна на претседателот започнува со поднесување молба за помилување до судот којшто ја донел првостепената судска одлука.Молбата, заедно со потребната документација, судот ја доставува до Министерството за правда.Според законски утврдената постапка, министерот за правда ги разгледува молбата и останатите документи, и дава свој предлог којшто го доставува до претседателот на Република Северна Македонија.Комисијата за помилување на претседателот на Република Северна Македонија, како постојано работно тело во служба на претседателот, на редовни седници поединечно ја разгледува секоја пристигната молба за помилување заедно со предлогот на министерот за правда.Комисијата, со мнозинство гласови од присутните членови, утврдува мислење односно предлог којшто го доставува до претседателот на Република Северна Македонија.Врз основа на мислењето на Комисијата, како и врз основа на предлогот на министерот за правда, претседателот на Република Северна Македонија донесува конечна одлука.Одлуките на претседателот се јавни и се објавуваат во „Службен весник на Република Северна Македонија“.

Македонија | пред 1 година

Сиљановска во ОН: Северна Македонија е реалност, ги исполнуваме обврските, а сега сме пред нов услов кој наместо членство во ЕУ ни носи преговори

Претседателката Гордана Сиљановска Давкова се обрати на Генералната дебата на 79. сесија на Генералното собрание на Обединетите нации, што се одржува на тема „Не оставајќи никого зад себе: дејствувајќи заедно за унапредување на мирот, одржливиот развој и човечкото достоинство за сегашната и за идните генерации“.„Поупатените во македонскиот случај знаат за сцилите и харибдите низ кои помина и сè уште минува мојата татковина, малата балканска држава, којашто иако индиректно, како една од шесте конститутивни југословенски републики учествуваше во создавањето на Обединетите нации, при приемот во ОН во 1993 година, се соочи со голема неправда. Имено, таа беше примена под привремената референца, поранешна југословенска Република Македонија, но и со дополнителен услов да преговара за изнаоѓање конечно решение за спорот за името. Во 2018 година беше потпишан и ратификуван Преспанскиот договор, по што следуваа неуспешен референдум и уставни измени со кои Република Македонија формално правно стана Република Северна Македонија. Како професорка по уставно право и како поранешна членка на Венецијанската комисија, знам дека она што е легално не секогаш е праведно и легитимно, оти во случајот на мојата држава, не се постапуваше во согласност со меѓународното и националното право, односно „се заборави“ правото на самоопределување на секој народ, загарантирано со Повелбата на ООН и уставот на СФРЈ од 1974 година“, рече Сиљановска Давкова и додаде:„Се разбира, новото име е формално-правна реалност и мојата држава Република Северна Македонија, како одговорна земја членка на Обединетите нации и на НАТО, ги исполнува меѓународните обврски. Но, членството во ЕУ, заради кое го прави тоа, не само што не се оствари, туку македонските граѓани сега се пред нов, повторно „последен услов“ за уште една уставна измена, но, не за членство, туку за почеток на преговорите и тоа по втор пат!За нас, членството во ЕУ, по 20 години преговори и дури 16 позитивни извештаи од Европската комисија, наликува на господинот Годо, оти го чекаме од 2005 година, охрабрувани од меѓународните претставници со рефренот: „уште само овој услов“, „уште само оваа отстапка“, „уште само оваа уставна измена“. Така, станавме „sui generis” држава, со 36 уставни измени за 30 години, закотвена во геополитичкиот регион наречен „Западен Балкан“!Како мирољубива држава, посветена на добрососедството и на регионалната соработка, очекуваме разбирање и соработка со нашите соседи, без закана со вето, зошто каде што има вето, честопати, нема правда. Ветото стана инструмент за билатерализација на евроинтеграцијата, односно нејзина стагнација. Во услови на конфликт на европското тло, стагнацијата на евроинтеграцијата не само што ги демотивира македонските граѓани и ги забавува реформите, туку и го дестабилизира регионот на Југоисточна Европа, оставајќи простор за продор на малигни империјални и великодржавни влијанија.Проширувањето мора да се врзе за меритократските Копенхагенски критериуми и да се ослободи од ветоизацијата врзана за обидот за ревизија на историјата и непочитување на националниот и културниот идентитет.Од нашите европски и стратешки партнери очекуваме разбирање и праведно деблокирање на процесот на преговорите за членство во Европската Унија, отфрлање на двојните стандарди и почитување на сопствените принципи и вредности, вградени во основните уставни документи.Европската реунификација е како недовршена симфонија без нас. Европската Унија не е само политички систем, туку и политичка филозофија во која веруваат најголемиот број македонски и балкански политички актери и граѓани. Интеграцијата е моќен мотив и клучна сила за демократскиот развој. Целосната интеграција на Балканот во ЕУ ќе стави крај на бескрајното прекројување на границите и на балканизацијата како феномен. Но, се разбира, балканските држави мора да се однесуваат според европските стандарди, регионално поврзувајќи се и соработувајќи. Драгоцено е искуството и очекувана е помошта на земјите од регионот кои станаа дел од ЕУ, но и на оние коишто се на трасираниот европски пат. Мора да научиме да се поддржуваме едни со други, како во случајот со ковидот, поплавите и пожарите, наместо да се блокираме на европскиот пат. Homo Balkanicus може да биде Homo Europicus, кога сака!Линијата којашто го двои легалното од праведното се провлекува не само во македонскиот случај, туку и низ речиси сите прашања што се на агендата на Обединетите нации, вклучително и оние опфатени во темата на годинашнава генерална дебата: „Не оставајќи никого зад себе: дејствувајќи заедно за унапредување на мирот, одржливиот развој и човечкото достоинство за сегашната и за идните генерации“.Соочени сме со големи прашања:1. Да почнам од најважното: Мирот. Можен ли е праведен мир кога се соочуваме со сè повеќе војни и со флагрантно кршење на Повелбата на Обединетите нации? Можен ли е праведен мир со сè подлабоката милитаризација на политиката и со новата трка во вооружувањето?2. Можно ли е човечко достоинство во амбиент на двојни стандарди, кога човечкиот живот не е еднакво вреднуван и кога страдањата на невините жртви во конфликтите не се еднакво третирани?3. Како да постигнеме праведен развој, втурнати во трката за профит на сметка на народите на планетата, кога глобалните ресурси се жртвувани, маргинализирани, фрлени на периферијата, заборавени во националните и корпоративните политики и акции?4. Како да се постигне социјална правда во услови на растечка економска, образовна, родова и дигитална нееднаквост меѓу државите и во самите држави, со сè помалубројни победници и сè побројни губитници на глобализацијата и дигитализацијата, првиве потонати во декаденција, а вториве во пауперизација?5. Како ќе обезбедиме генерациска правда ако продолжиме со неодговорната и неконтролирана експлоатација на ограничените ресурси? Како ќе се создаде безбедна и одржлива иднина за нашите потомци, ако се продолжи со екоцидните производствени практики и конзумерски навики што оставаат свет задушен од аерозагадувањето, затруен со пестицидите и затрупан со пластика?6. Со алармантното ниво на емисии на стакленички гасови што забрзано водат до климатски промени со катастрофални последици, дали ние воопшто можеме да зборуваме за одржливост или, пак, треба да почнеме да размислуваме за преживување/способност за живеење? (sustainability vs. habitability).Главниот проблем е што сите овие неправди се системски, што значи, дека ако не се легализирани, тогаш се премолчено толерирани. Она што е легално, за жал, не секогаш е праведно и морално, да повторам уште еднаш.Зошто е тоа така? Во најпознатиот дијалог за моќта и за правдата, Тукидит потсетува дека „правдата е збор кој има вредност во расправиите меѓу луѓето само кога двете страни имаат подеднаква сила; во останатите случаи силните го прават тоа што можат, а слабите она што мораат“.Но, Обединетите нации постојат за да го облагородат суровиот тукидитов свет, со тоа што, обезбедувајќи правна еднаквост меѓу нациите, ќе ја скротат моќта на големите и ќе ги заштитат малите народи. Токму таа правна еднаквост е предуслов за постигнување на врвните цели на Обединетите нации – мирот и безбедноста, човековите права и одржливиот развој. Обединетите нации постојат за да го надминат или барем да го намалат јазот меѓу легалното и праведното.Пред голем предизвик сме: како правното да стане и праведно, односно праведното легално? И, како, она што е легално и праведно да се имплементира?Почитувани присутни,Нема едноставни, евтини и безболни решенија за овој двоен предизвик. Тука, во оваа свечена сала на Генералното собрание, со години лидерите на светот ги споделуваат своите очекувања и разочарувања од Обединетите нации што, не ретко, осцилира помеѓу две вредности – утопискиот оптимизам, од една страна, и нихилистичкиот песимизам, од друга страна. Но, реалноста е комплексна и содржи и успеси и неуспеси.Обединетите нации превенираа нова Светска војна, но не успеаја да ги превенираат и спречат регионалните конфликти, вклучително и војната во Украина и крвопролевањето на Блискиот Исток, чии сцени наликуваат на „Герника“ од Пикасо.Светската организација крена милиони луѓе од сиромаштијата, но сè уште не успева да ја искорени гладта.Со правото на самоопределување, го забрза процесот на деколонизацијата, но не успева да го надмине јазот меѓу богатиот Север и сиромашниот Југ.Обединетите нации се главниот двигател за решавањето на глобалните безбедносни, мигрантски, здравствени, еколошки, енергетски и климатски кризи, но, ретко која од нив е потполно и праведно разрешена.Резолуциите на ова генерално собрание ја одразуваат волјата на мнозинството нации, но не секогаш се доследно почитувани.Меѓународниот суд на правдата е крајната инстанца на правда меѓу државите, а сепак неговите пресуди не секогаш се спроведувани, па дури и се третираат како совети.Светот минува низ бурна геополитичка, економска, научна, технолошка и индустриска трансформација во која човекот има огромно влијание врз планетата. Се плашам дека ја уништува Еденската градина и дека повторно ќе биде избркан од неа, ако не му помогнат Обединетите нации .Но, надлежностите, структурите и процедурите на Обединетите нации како да се замрзнати во времето на нивното основање, во 1945. Наместо зголемена соработка и акција за горливите прашања, се интензивира геополитичкото ривалство и новата трка во вооружување што забрзано нѐ турка кон состојба што наликува на нова, втора студена војна и на Орвеловиот свет!Ретко кога Обединетите нации ни биле толку потребни како денес. А сепак, ретко кога, Обединетите нации биле толку политички маргинализирани како што се денес.Дами и господа, почитувани колеги,За да се надмине оваа политичка маргинализација, потребен е нов дух на мултилатерализам што ќе ги ублажи геополитичките ривалства и ќе ја зголеми довербата и соработката меѓу државите околу споделените предизвици. Тој мултилатерализам се потпира врз три столба.1. Првиот е доследното почитување на Повелбата на Обединетите нации и на меѓународното право коешто постои за да ги заштити послабите од предаторските инстинкти на посилните.Во овој контекст, македонската држава цврсто стои на ставот дека територијалните претензии и обидот да се стекне територија со сила се флагрантно кршење на Повелбата на Обединетите нации. Кога опасните преседани остануваат неоспорени, тие се трансформираат во толерирани практики што ги загрозуваат светскиот мир и безбедноста. Затоа, ние ги поддржуваме заложбите за одржлив, праведен и траен мир во Украина, втемелен врз меѓународното право, вклучително и Повелбата на Обединетите нации. На тој план, целосно се усогласивме со Заедничката надворешна и безбедносна политика на Европската Унија.Ова е важно за нас, бидејќи војните и конфликтите се одразуваат и на мирот и стабилноста на Југоисточна Европа и Западниот Балкан. Мултилатерализмот зависи и од почитувањето на меѓународните договори. Како држава посветена на добрососедството и регионалната соработка, ние ги почитуваме билатералните договори со нашите соседи и очекуваме и нашите соседи да ги почитуваат договорите без да го злоупотребуваат правото на вето.2. Вториот столб на мултилатерализмот е доследното спроведување на Целите за одржлив развој и на сродниот Париски договор и Рамката од Сендаи за намалување на ризиците од катастрофи.На национален план, со поддршка од Обединетите нации и од нивните агенции, ние ја вклучуваме Агендата 2030 во нашите долгорочни развојни стратегии, политики и закони. Високо на нашата агенда се климатската акција и зелената и праведна транзиција, родовата еднаквост и борбата против дискриминацијата на жените и девојките, како и вклучувањето на младите во процесите на одлучување. Две третини од Целите за одржлив развој се директно поврзани со европското законодавство, па Обединетите нации ни помагаат во спроведувањето на европските реформи. И за тоа сме им благодарни.3. Третиот столб на новиот мултилатерализам го гледам во поголемата посветеност кон реформа на Обединетите нации, што ќе биде суштинска, а не козметичка и корективна, реформи, што ќе го отклучат потенцијалот на Обединетите нации и ќе овозможат гласот на секоја држава, голема или мала, да биде еднакво слушнат и вреднуван.Првата група реформи треба да помогнат во усогласување на Обединетите нации со новите предизвици и новите развојни приоритети. Сè почестите екстремни временски појави предизвикани од климатските промени се само предигра на тоа каква иднина нè очекува нас и нашите потомци, доколку од корен не се промени односот на човештвото кон природата и планетата. Потребен ни е нов општествен договор, како што вели Жан Жак Русо, но и нов природен договор (Natural Contract), како што вели Мишел Сера, со кој природата ќе ја третираме како партнер!Втората група реформи би ги опфаќала структурите и процедурите на Обединетите нации, почнувајќи од правилата за гласање, преку финансирањето, до автономијата на генералниот секретар. Како што реков, каде што има вето, нема правда. Неспорен факт е дека правото на вето е легално, но, прашање е колку е праведно, кога се користи за да се парализираат процеси од коишто зависи исполнувањето на целите на Повелбата и очекувањата на народите во светот? Неопходно е Генералното собрание да добие поголема улога во одлучувањето, како претставничко тело на народите, во духот на: We, the Peoples, We, the Nations! Легитимитетот на Советот за безбедност извира од Генералното собрание, па тој треба да функционира како своевидна коалициона влада на народите!Третата група на реформи би ги зајакнала механизмите на Обединетите нации за заштита на ранливите популации и групи, што е особено важно денес, кога бројот на жртвите и бегалците е на највисоко ниво од Втората светска војна.Ценети присутни,Наредната 2025 година ќе славиме 80 години од основањето на Обединетите нации. Оваа година е последниот повик. Обединетите нации или ќе станат мотор којшто ќе го движи светот кон похуман, поправеден и поодржлив поредок, втемелен врз инклузивно и одговорно владеење, или ќе се сведат на пасивна бирократизирана структура целосно зависна од главните актери во геополитичките процеси и односи.Само суштински реформирани, Обединетите нации можат да го надминат јазот меѓу легалното и праведното и да придонесат кон вистински трансформиран свет во кој никој нема да биде оставен и заборавен. Like in the song of John Lennon "Imagine".

Македонија | пред 1 година

Давкова ги именуваше Малинка Ристевска Јорданова, Џевдет Хајредини и Владимир Спиридонов за членови на Советот за безбедност

Претседателката Гордана Сиљановска Давкова, согласно своите уставни надлежности, за членови на Советот за безбедност ги именуваше Малинка Ристевска Јорданова - експерт за евроинтеграции, Џевдет Хајредини - поранешен министер за финансии и Владимир Спиридонов - експерт за климатски промени.Со именувањето на тројцата членови од страна на претседателката Сиљановска Давкова, Советот за безбедност на Република Северна Македонија е во полн состав:Претседател на Советот за безбедност е претседателката Гордана Сиљановска Давкова.Членови на Советот за безбедност се:·        Африм Гаши, претседател на Собранието,·        Христијан Мицкоски, претседател на Владата,·        Панче Тошковски, министер за внатрешни работи,·        Владо Мисајловски, министер за одбрана,·        Тимчо Муцунски, министер за надворешни работи и надворешна трговија,·        Џевдет Хајредини,·        Малинка Ристевска Јорданова, и·        Владимир Спиридонов.

Македонија | пред 1 година

По 33 години, засегнати сме од надворешни притисоци, непринципелни блокади, безбедносни кризи, вели Сиљановска за Денот на независноста

Претседателката Гордана Сиљановска Давкова упати честитка до граѓаните по повод 8 Септември - Денот на независноста.„Почитувани граѓани,На 8 септември 1991 година, македонските граѓани, користејќи го правото на самоопределување, ја изразија својата волја и во огромен број го дадоа својот глас за суверена и самостојна македонска република. Освен на референдумското ливче, таа волја беше изразена и преку озарените лица на илјадниците граѓани спонтано собрани на плоштадот „Македонија“, каде што со голем ентузијазам и надеж за иднината ѝ се радуваа на независноста.Со тој чин, тие, ние, македонските граѓани, на мудар, демократски и мирољубив начин, во согласност со Повелбата на Обединетите Нации, ја напуштивме федерацијата што се распаѓаше и зачекоривме во новата етапа на македонската државност. Заокружувајќи го делото на илинденците и на асномците, ја превзедовме одговорноста да градиме модерна, европска, правна држава која ќе обезбеди мир и соживот, социјална правда, економска благосостојба и напредок на личниот и заедничкиот живот.33 години подоцна, ентузијазмот и надежта се, за жал, засенети од бројните предизвици со кои се соочивме како држава, од надворешни притисоци и непринципиелни блокади, преку внатрешни поделби, па сè до политички и безбедносни кризи. Низ годините имавме и успеси и грешки, и подеми и падови. Пропуштените можности, сеприсутната партизација и политизација и хроничната корупција ги отуѓуваат граѓаните и ги иселуваат младите.Наша должност е да ги оставиме на страна поделбите и да се сплотиме околу општото добро и јавниот интерес. Мора да ги вложиме сите наши лични и институционални капацитети за да ја направиме македонската република пристојно место за живеење, што ќе им дава еднакви шанси за напредок на сите нејзини граѓани, република што ќе биде грижлива кон најдобрите, инклузивна кон различните, солидарна кон ранливите и праведна кон сите.Само со европеизација на државата, со владеење на правото и со борба против корупцијата, со функционални институции и со компетитивна економија и систем на заслуги ќе им овозможиме на младите генерации, правото на потрага по среќа да го остварат дома, во заедничката татковина, во која ќе работат, ќе основаат семејства и ќе создаваат иднина. Само така, ќе ја обновиме надежта и ќе го вратиме ентузијазмот од почетокот на македонската независност.Нека ни е честит 8 Септември – Денот на независноста!“

Македонија | пред 1 година