Со потресна објава на социјалните мрежи, Стојка Иванова Антова, мајката на загинатата Ивона Антова, едно од младите девојчиња кои го загубија животот во пожарот во дискотеката „Пулс“ во Кочани, сподели делови од последните видеа на својата ќерка — моменти исполнети со смеа, музика и живот, кои само неколку минути подоцна се претворија во трагедија.
„Последните видеа… последните мигови кога моето дете беше живо, среќно, насмеано… кога уште ни светеше животот пред очи. Ги гледам тие снимки и секој пат ми се ломи срцето — затоа што таму е нашата единствена ќеркичка Ивонче, со својата чиста насмевка, со својата душа полна со светлина“, напиша мајката.
Стојка со солзи во очите опишува како ја гледа својата ќерка на видеата во последните секунди пред пожарот, опкружена со пријатели, музика и смеа. Тие снимки, вели, се нејзината „најболна, но и најсвета спомена“.
„Во 2:34 часот… видеото што е мојот најголем кошмар, моментот кога започнува мракот што ми ја изеде душата. Гледам како моето дете се турка кон вратата… како бара само воздух, само живот“, сведочи таа.
Со потресни детали, мајката опишува сцени од трагичните моменти: паниката, чадот, крикот за помош, и тишината што следи.
„Моето дете — чекор пред излез, чекор пред спас… а никој не ја прибрал. Ја туркале назад, ја газеле, ја удирале. Гледам како се бори за здив, како бара спас, како му вели на момчето ‘брат, помогни’ — а никој не слуша…“, пишува таа.
Во објавата, Стојка Антова признава дека секојпат кога ги гледа тие видеа, срцето ѝ се распаѓа, но и дека само тие снимки ја одржуваат жива.
„Тие видеа ми се и болка и утеха. Болка — затоа што знам што ја чека. Утеха — затоа што ја гледам жива, светла, моја. Тоа се последните секунди кога ја гледам како танцува со чисто срце, без да знае дека тоа е нејзиниот последен танц на овој свет.“
Објавата на мајката на Ивона предизвика силни емоции и реакции низ јавноста, повторно потсетувајќи на трагедијата во „Пулс“ во Кочани, кога во пожарот животот го загубија 62 млади лица.
Нејзините зборови се сведоштво за незатворената рана на родителите, кои и натаму бараат вистина, одговорност и правда за загинатите деца.